เส้งเล็ก

จัดอยู่ใน วงศ์ STERCULIACEAE

      ชื่ออื่น 
 สะแองใบมน
ขางปากปุด(เชียงใหม่)
เส้งใบมน(ชัยนาท)
กือแตกูงี (มลายู-นราธิวาส)

เป็นไม้ พุ่ม ล้มลุก ขนาดเล็ก
ตามกิ่งก้าน ก้านใบและช่อดอก
มีขนรูปดาวปกคลุม

ใบเดี่ยวเรียงสลับกัน
ตัวใบรูปไข่ขอบขนาน
ขอบใบหยัก
ปลายใบแหลม
ใบที่มีขนาดใหญ่
บางครั้งขอบใบหยักเว้าเล็กน้อย







ช่อดอกออกตามปลายยอดเป็นกระจุก
ดอกขนาดเล็ก มีร่องตื้นๆ 5 ร่อง
ไม่มีปีก
เมื่อผลแห้งจะแตกตามร่อง
ภายในมีเมล็ดเล็กๆ









สถานที่พบ ตามนาข้าว
ที่รกร้างทั่วไป มีแดดจัด
ดินชื้นแฉะ หรือ มีน้ำขัง

สรรพคุณ เป็นสมุนไพร 

ใบใช้พอกแผล แก้บวม

หรือแก้ปวดบริเวณท้อง

 ป้องกันพิษจากงูบางชนิดได้








รากใช้ ตากแห้ง
สับแล้วนำมาต้มน้ำรับประทาน
โดยให้คนท้องใกล้คลอด (ประมาณ 8 เดือน)ดื่ม ช่วยให้คลอดง่าย รับประทานวันละ 3 ครั้ง 3วัน และแก้อาเจียนได้ด้วยนะคะ